ΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ…
Οκτώβριος 1929 !
Και τώρα θα σας διηγηθώ μια ιστορία από μία μικρή, υποθετική έστω χώρα τού Ευρωπαϊκού Νότου πού θα την ονομάσουμε συμβολικά Γκρέστ, και στήν οποία μια ωραία πρωϊα οί πολιτικοί της δήλωσαν αδυναμία πληρωμών και βάρεσαν μία αναίσχυντη πτώχευση. Το σενάριο ίσως να θυμίζει τον «Πόλεμο των Κόσμων» και την «απόβαση» των Εξωγήϊνων του Όρσον Ουέλς πού συντάραξε ραδιοφωνικά την Αμερική κάπου στα 1938, και ήταν βέβαια μια καταστροφολογική απάτη.
Εδώ όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά και πραγματεύονται πρακτικούς τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς σε μια ενδεχόμενη, γιατί όχι, οικονομική κρίση…
« Τά τελευταία χρόνια λοιπόν, πολλοί σύγχρονοι άγιοι γέροντες και ασκητές έχουν προειδοποιήσει τά πνευματικά τους παιδιά αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους ότι το ενδεχόμενο να έχουμε ταραχές μετά από μια οικονομική καταστροφή της χώρας, πλησιάζει γρήγορα, και ότι είναι ίσως μπροστά μας…
ΠΑΡΤΕ ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ….. Τό οικονομικό κράχ τώρα μόλις αρχίζει…
Οι ταραχές αυτές θα προκληθούν μόλις το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταρρεύσει και οι πολίτες βρεθούν αντιμέτωποι με την σκληρή και ωμή πραγματικότητα της καθημερινής επιβίωσης….
Μια πραγματικότητα που ίσως σήμερα, ή δεν έχουμε επαρκώς κατανοήσει, ή αποφεύγουμε επιμελώς να την δεχτούμε θεωρώντας ότι είναι αδύνατον να μάς συμβεί…
ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ;
Υπάρχουν τρείς τύποι ανθρώπων πού θα μπορέσουν να διαφύγουν όταν γίνει η κατάρρευση :
Αυτός πού θα είναι τυχερός,
Αυτός πού θα είναι απόντας,
και αυτός πού θα είναι κατάλληλα προετοιμασμένος…
Επειδή όμως αδύνατο είναι να γνωρίζουμε από τώρα αν ανήκουμε εμείς και οι οικογένειες μας στον πρώτο, ή τον δεύτερο τύπο, τότε καλό θα ήταν να επιλέξουμε τον τρίτο τύπο του υποθετικού σεναρίου μας.
Είναι ο τρίτος τύπος, και είναι αυτός πού είναι, « ο κατάλληλα προετοιμασμένος…»
Κατάλληλα προετοιμασμένος…
Από μέρες τώρα, σ΄ αυτό τό υποθετικό μικρό κρατίδιο της Ευρώπης το Γκρέστ, οί πολίτες του παρακολουθούν με αγωνία τα όσα ψευδώς ή αληθώς μεταδίδουν τα κατεχόμενα – διαπλεκόμενα ΜΜΕ «περί πτώχευσης, ή σωτηρίας της χώρας…»
Στην μικρή αυτή χώρα οι πολίτες αντιμετωπίζουν την όλη κατάσταση με αγωνία για το μέλλον τους σε επαγγελματικό, κοινωνικό, οικογενειακό, αλλά και Εθνικό επίπεδο.
Οι τρόποι αντίδρασης του καθενός είναι ξεχωριστοί, αλλά το σίγουρο είναι ότι όλοι βλέπουν με φόβο το αύριο…
Άραγε, σκέπτονται οί περισσότεροι, τί θα μας ξημερώσει αύριο ;
Και έτσι, για άλλους μέν υπάρχει σωτηρία, για άλλους υπάρχει επαρκής χρόνος πριν το πιστωτικό γεγονός και τα επακόλουθά του, και για κάποιους, ελάχιστους ίσως, έχουμε φτάσει ήδη και πατάμε πάνω στα γεγονότα.
Ο τρόπος που βλέπει ο καθένας τα πράγματα είναι άμεσα συνδεδεμένος και με την προετοιμασία του.
Οι μέρες ακολουθούν η μία την άλλη με το ίδιο καθημερινό άγχος και με τον αγώνα του καθενός να μη χάσει τα όσα τόσα χρόνια πάλευε για να αποκτήσει.
Και ξαφνικά έχουμε ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΒΑΡΕΣΕ ΠΤΩΧΕΥΣΗ !
Το Κράτος κατέβασε τα ρολά των ταμείων και ο καθένας βρίσκεται μόνος να αντιμετωπίσει τώρα τις παρενέργειες της πτώχευσης.
Φθάνοντας στα ΑΤΜ των Τραπεζών το πρώτο σοκ που δέχεται ο πολίτης είναι, ότι βλέπει το Τραπεζικό σύστημα να έχει καταρρεύσει και να μη υπάρχουν καθόλου μετρητά.
Τά ΑΤΜ είναι άδεια από λεφτά, τα ρολά των Τραπεζών κατεβασμένα, οί υπάλληλοι άφαντοι !
Η πρώτη αντίδραση του είναι να ελέγξει το πορτοφόλι του για να δει πόσα λεφτά έχει σε μετρητά, και τότε καταλαβαίνει ότι με αυτά τα χρήματα πρέπει να καλύψει ΟΛΕΣ τις ανάγκες του σε αγαθά για όσο διάστημα χρειαστεί το τραπεζικό σύστημα να επανέλθει, έστω σε μια υποτυπώδη κατάσταση οικονομικών συναλλαγών.
Η αμέσως επόμενη αντίδραση θα είναι να επικοινωνήσει με τα δικά του άτομα για να επιβεβαιώσουν τη θέση που βρίσκονται, τις πρώτες αντιδράσεις τους, το σημείο συνάντησης τους που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι το σπίτι τους, και να τους ενημερώσει ότι πρέπει όλοι να πάνε επειγόντως πρώτα από κάποια μάρκετ και να προσπαθήσουν να αγοράσουν προμήθειες πριν γυρίσουν στο σπίτι…
Μπακάλικα μικρά, φιλικά και αδελφικά έχουν από χρόνια σχεδόν εξαφανιστεί σ΄ αυτή την μικρή Ευρωπαϊκή χώρα, γιατί οί μεγαλοκαρχαρίες των μονοπωλίων είχαν φροντίσει να τα ισοπεδώσουν με τα σούπερ μάρκετ τους…
Οί ειδήσεις ήταν βέβαια από καιρό ανησυχητικές για επερχόμενη οικονομική κατάρρευση και κλείσιμο των αγορών, αλλά οί περισσότεροι δεν πολυπίστευαν ότι θα μπορούσε αυτό να συμβεί, με αποτέλεσμα να μη έχουν προμηθευτεί τίποτα, ούτε και κάποιες απλές κονσέρβες έστω και για κάποιες πρώτες μέρες της κρίσης μέχρι να ξεθολώσουν τα πράγματα…
Τά ερωτήματα που ζητούν τώρα επειγόντως απαντήσεις είναι τα εξής:
Πόσο μπορώ να αντέξω εγώ και η οικογένεια μου με τις υπάρχουσες προμήθειες;
Πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση με το Τραπεζικό σύστημα;
Πού θα μπορέσω να βρω επιπλέον προμήθειες για να εξασφαλίσω στην οικογένεια μου τα αναγκαία;
Πόση βενζίνη έχω στο αυτοκίνητό μου σε περίπτωση που χρειαστεί να εγκαταλείψω την πόλη για να πάμε στους συγγενείς μας στην ύπαιθρο;
Τί γίνεται με τη δουλειά μου αυτή τη στιγμή; Είμαι ακόμα εργαζόμενος, ή είμαι από αυτή τη στιγμή αυτομάτως απολυμένος;
Αυτά είναι από τα βασικά ερωτήματα που ζητούν άμεσες απαντήσεις και λύσεις και που θα μπορέσουν να απαντηθούν μόνο με την ψύχραιμη και λογική αντίδραση και ενέργεια.
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΧΑΣΙΜΟ…
Καθώς ο πολίτης μας φεύγει από την Τράπεζα και μπαίνει στο αυτοκίνητό του για να κατευθυνθεί προς κάποιο μάρκετ, ψάχνει και για βενζινάδικο ώστε με κάποιο μέρος των μετρητών του να καλύψει την ανάγκη του σε βενζίνη που ξέρει ότι θα του χρειαστεί ίσως σήμερα, ίσως τις αμέσως επόμενες ημέρες…
Όσα από τα βενζινάδικα βρίσκει εν λειτουργία, βλέπει να έχουν σχηματιστεί τεράστιες ουρές αυτοκινήτων που περιμένουν με κορναρίσματα και φωνές των οδηγών να γεμίσουν τα ρεζερβουάρ τους.
Εδώ τίθεται στον πολίτη το εξής δίλημμα:
Περιμένω για βενζίνη ή ψάχνω για τρόφιμα και άλλες προμήθειες;
Αποφασίζει να μπει στην ουρά των αυτοκινήτων που περιμένουν. Τα καταφέρνει ύστερα από αρκετή ώρα να γεμίσει μισό ντεπόζιτο γιατί παραπάνω δεν του έδιναν ώστε να πάρουν όλοι, και ξεκινάει για αναζήτηση τροφίμων.
Ξέρει ότι ο χρόνος είναι εναντίον του. Τηλεφωνεί στους δικούς του και προσπαθεί να μάθει αν οι δικές τους ενέργειες, είχαν κάποιο αποτέλεσμα.
Τον ειδοποιούν ότι όλες οι αγορές είναι κλειστές και ότι ψάχνουν τώρα σε μικρά συνοικιακά καταστήματα τροφίμων για προμήθειες αλλά ότι και αυτά είναι, ή κλειστά ή έχουν φοβερή ανατίμηση στα προιόντα τους.
Η μαύρη αγορά έχει ήδη ξεκινήσει το μαύρο έργο της..
Τηλεφωνεί στην εργασία του και δεν απαντάει κανένας.
Τηλεφωνεί στα αφεντικά του στα προσωπικά τους τηλέφωνα και εκεί μαθαίνει ότι η εταιρεία του έχει κλείσει μέχρι νεωτέρας.
Κλείνει το τηλέφωνο γνωρίζοντας ότι είναι άνεργος, απλήρωτος, με μισό ντεπόζιτο βενζίνης και μερικά ευρώ στην τσέπη για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που δεν γνωρίζει ούτε την εξέλιξη της ούτε τη χρονική διάρκεια της…
Ενώ συνεχίζει να οδηγεί προς την κατοικία του βλέπει ένα συνοικιακό μάρκετ να μαζεύει κάποια είδη που υπήρχαν στο έξω μέρος και να είναι έτοιμο να κατεβάσει και αυτό τα ρολά του.
Παρκάρει και πλησιάζει με το χέρι να ακουμπά τα χρήματα στη τσέπη του λες και κάποιος θα προσπαθήσει να του τα πάρει στα επόμενα λίγα βήματα που απομένουν, μέχρι την είσοδο στο μαγαζί.
Ο μαγαζάτορας τον κοιτάζει με επιφύλαξη και καχυποψία…
Τον ρωτάει απότομα τι θα ήθελε και αυτός του απαντά ότι θέλει να αγοράσει κάποια τρόφιμα για το σπίτι. Στην ουσία τον παρακαλά για να τον αφήσει να ψωνίσει.
Με αρκετό δισταγμό ο μαγαζάτορας του επιτρέπει την είσοδο και αυτός προσπαθεί να μαζέψει όσα τρόφιμα μπορεί και του επιτρέπουν τα χρήματά του.
Το μαγαζί έχει κλείσει τις πόρτες.
Πλησιάζει, όπως έκανε τόσο καιρό στο ταμείο και ο μαγαζάτορας του λέει ότι τα τρόφιμα έχουν πάρει αύξηση λόγω της έκρυθμης κατάστασης.
Τελικά κατάφερε και αγόρασε μόνο το 1/5 από όσα υπολόγιζε πως θα αγόραζε με τα χρήματα που είχε μαζί του.
Φεύγει οργισμένος και απογοητευμένος αλλά ξέρει ότι δεν μπορεί να αντιδράσει. Συνεχίζει με το αυτοκίνητό του για να φτάσει στο καταφύγιο του.
Ενώ ακόμα οδηγεί ακούει και βλέπει περιπολικά να τον προσπερνούν με τις σειρήνες τους και τους φάρους αναμμένους.
Αισθάνεται άμεσα την ανάγκη του καταφυγίου γιατί ξέρει ότι η κατάσταση σε λίγο θα έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και ότι όσο περνά η ώρα τα φράγματα της ηθικής της κοινωνίας αρχίζουν να σπάνε ένα ένα…
ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ…
Επιτέλους κατάφερε και έφτασε στο σπίτι.
Κατεβαίνει με τα λίγα αγαθά που αγόρασε και με το βλέμμα να ελέγχει δεξιά αριστερά μπαίνει στο σπίτι του γρήγορα.
Μέσα βρίσκεται η γυναίκα του και τα δύο παιδιά του ηλικίας περίπου 12 χρονών.
Όλοι είναι αναστατωμένοι με την κατάσταση και την ανατροπή της καθημερινότητάς τους.
Ψάχνουν στα μάτια του πατέρα και συζύγου την ελπίδα. Δεν βλέπουν τίποτα.
Τους αγκαλιάζει και προσπαθεί να ηρεμήσει τα παιδιά πουτα έδιωξαν από το σχολείο οι δάσκαλοί τους λέγοντάς τους ότι από εδώ και πέρα θα πρέπει να παρακολουθούν τις ειδήσεις για να μάθουν αν και πότε θα συνεχίσουν πάλι τα μαθήματά τους…
Αγκαλιάζει τη σύζυγό του και την βλέπει να τρέμει λέγοντάς του ότι κάποιοι με μηχανή προσπάθησαν να της αρπάξουν την τσάντα της ενώ έφευγε από το κατάστημα που εργαζόταν γιατί της ανακοίνωσαν ότι θα παραμείνουν κλειστά μέχρι να ομαλοποιηθεί η οικονομική κατάσταση.
Ανταλλάσουν μεταξύ τους τις εικόνες που κατέγραψε ο καθένας από αυτούς μέχρι να φτάσει στο σπίτι. Μόνο τρόμο και αναστάτωση προκαλούν τα όσα ακούνε να λέει ο καθένας τους.
Είναι η ώρα των αποφάσεων.
Ο άνδρας προσπαθεί να ασφαλίσει το σπίτι και η γυναίκα παίρνει τα τρόφιμα στην κουζίνα και ξεκινάει καταγραφή όλων των προμηθειών.
Ταυτόχρονα για ψυχολογικούς λόγους παρά για διατροφικούς προσπαθεί να μαγειρέψει κάτι πρόχειρο για να φάνε.
Τα παιδιά τηλεφωνούν στους φίλους τους από το σχολείο για να μάθουν τα νέα τους.
Ξαφνικά εκεί που μιλάνε με τους συμμαθητές τους, ειδοποιούν τους γονείς τους ότι το τηλέφωνο είναι νεκρό.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΑΣΗ «ΚΡΑΧ» ΣΕ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ…
Προσπαθούν μέσω των κινητών τους να επικοινωνήσουν αλλά δεν έχουν καθόλου σήμα.
Όσες προσπάθειες και να κάνουν έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Ανοίγουν τον υπολογιστή τους αλλά και εκεί δεν υπάρχει σύνδεση σε δίκτυο. Αισθάνονται αποκομμένοι όλοι τους από τον έξω κόσμο. Το μόνο που απομένει είναι η Τηλεόραση και το Ράδιο.
Ανοίγουν την τηλεόραση και βλέπουν ότι δεν υπάρχουν προγράμματα αλλά κάποιοι παράξενοι τύποι με γραβάτες και κοστούμια να μιλάνε με οικονομικούς όρους που φαίνεται να μην τους καταλαβαίνουν ούτε και οι ίδιοι.
Κάποιοι δημοσιογράφοι προσπαθούν να καλύψουν με χρυσόσκονη το πτώμα της οικονομίας που τόσο καιρό σάπιζε μπροστά στα μάτια μας αλλά δυστυχώς το περνούσαμε αψήφιστα…
Κάποια άλλα κανάλια δείχνουν με ζωντανά ρεπορτάζ εικόνες από σπάσιμο Τραπεζών και άλλων εμπορικών καταστημάτων.
Παντού σειρήνες περιπολικών και συναγερμοί από καταστήματα δημιουργούν μια ηχητική υπόκρουση του επερχόμενου χάους.
Η κατάσταση πρέπει να αντιμετωπιστεί από την Αστυνομία που θεωρείται το τελευταίο ανάχωμα πριν την τεράστια κοινωνική έκρηξη.
Σε κάποιο κανάλι βλέπουν έναν τρομοκρατημένο ρεπόρτερ που έχει χάσει τα λόγια του, ίσως και τα λογικά του, να δείχνει με το δάχτυλο προς μια κατεύθυνση και τον καμεραμάν να προσπαθεί να ζουμάρει σε ένα σημείο και σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μέτρων.
( Οί λαθρομετανάστες πού έχουν πλημμυρίσει την χώρα όταν δεν θα έχουν να φάνε θα γίνουν διπλά επικίνδυνοι…
Άς όψονται οί πολιτικοί πού μάς τούς φόρτωσαν…)
Τελικά το νόημα που βγαίνει από τα μπερδεμένα λόγια του ρεπόρτερ είναι ότι κάποιοι αλλοδαποί-λαθρομετανάστες βγήκαν από την είσοδο μιας πολυκατοικίας οπλισμένοι με στρατιωτικά τυφέκια και κινήθηκαν προς την επόμενη γωνία τρέχοντας…
Κανένας δεν γνωρίζει τί θα συμβεί τις επόμενες ώρες. Καμία ενημέρωση από πολιτικό πρόσωπο και από Αστυνομία.
Όλοι όσοι εμφανίζονταν σε τηλεοπτικά παράθυρα τόσο καιρό και έλεγαν καθησυχαστικά λόγια και ευχολόγια για να κερδίσουν χρόνο παραμονής σε εξουσίες και σάπιες καρέκλες, έχουν τώρα εξαφανιστεί.
Ακούγονται ριπές από την τηλεόραση και ο τρομαγμένος ρεπόρτερ διακόπτει την μετάδοση των γεγονότων, ψάχνοντας για προσωρινό καταφύγιο.
Η εικόνα γυρίζει στο στούντιο και μια αμηχανία καλύπτει τους παρουσιαστές.
Θέλουν να φύγουν να εξαφανιστούν κι΄ αυτοί από το πάνελ αλλά δεν το κάνουν, ακόμα.
Οι μάσκες έχουν πέσει και το πρόσωπο που κάνει την εμφάνισή του είναι μόνο ο τρόμος.
Ενώ η οικογένεια παρακολουθεί στη τηλεόραση τις ραγδαίες τρομακτικές εξελίξεις, ακούνε από τη γειτονιά τους ουρλιαχτά και φωνές μετά από 2-3 πυροβολισμούς αυτομάτου πιστολιού.
Με επιφύλαξη πλησιάζουν τρέχοντας στο μπαλκόνι και βλέπουν κάποιον πεσμένο και γεμάτο αίματα στη μέση του δρόμου. Σε απόσταση λίγων μέτρων ένας γείτονας με ένα αυτόματο πιστόλι στο χέρι του, έχει μείνει με το χέρι τεντωμένο και ακόμα σημαδεύει τον σκοτωμένο.
Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες δεν ξέρουν αν ο κύριος με το όπλο είναι ψυχοπαθής, ή υπερασπιστής της περιουσίας του.
Ο χρόνος για όλους έχει σταματήσει σε αυτή τη σκηνή. Τελικά ο κύριος με το όπλο ανακτά τον αυτοέλεγχο και με άδειο βλέμμα κοιτάζει τον κόσμο που τον παρακολουθεί.
Με μεταλλική φωνή που φανερώνει φόβο και ξερό στόμα από την έλλειψη σάλιου, ενημερώνει ότι αυτόν που πυροβόλησε προσπάθησε να του κλέψει το αυτοκίνητο και μόλις αντιλήφθηκε ότι ο ιδιοκτήτης τον κατάλαβε, του επιτέθηκε με μαχαίρι.
Αναγκάστηκε να πυροβολήσει για να σώσει τον εαυτό του.
Κάποιοι κάνουν προσπάθεια να καλέσουν την αστυνομία αλλά αμέσως βάζουν πάλι το νεκρό κινητό στη τσέπη τους. Το επόμενο που κάνουν όλοι είναι να απομακρυνθούν βιαστικά από τον νεκρό αλλά περισσότερο από τον ζωντανό κύριο με το πιστόλι στο χέρι.
Η οικογένεια τού πολίτη μας πού αναφερόμαστε στην ιστορία μας, μπαίνει στο σπίτι πάλι και συνεχίζει να παρακολουθεί τηλεόραση.
Τα γεγονότα αρχίζουν να γίνονται πιό βίαια και να αποκτούν ιλιγγιώδη ταχύτητα ώστε δεν προλαβαίνουν καν την αναφορά ή την καταγραφή τους οι ρεπόρτερς.
Κάποια στιγμή που παρακολουθούν μια λεηλασία σε ένα κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών η οθόνη μαυρίζει.
Η τηλεόραση είναι και αυτή νεκρή.
ΔΙΑΚΟΠΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ…
Δοκιμάζουν τους διακόπτες του ηλεκτρικού και καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν τώρα ούτε ρεύμα.
Όλα χειροτερεύουν και μαζί με το ρεύμα χάθηκε και ένα πολύτιμο μέρος του ηθικού τους.
Προσπαθούν μέσα από κάποιο φορητό Ραδιοφωνάκι με μπαταρίες να ακούσουν κάποιο ειδησεογραφικό σταθμό. Η μπάντα των FM έχει απομείνει μόνο με ελάχιστους σταθμούς που παίζουν μουσική μέσω κομπιούτερς χωρίς εκφωνητές μέχρι να υπάρχει και εκεί διακοπή ρεύματος.
Ακόμα και οι σταθμοί που πρόσφεραν συνεχή ενημέρωση και κουτσομπολιά για life style καταστάσεις, ανήκουν πλέον στο παρελθόν.
Στο μεγαλύτερο όμως μέρος της μπάντας των FM ακούς μόνο τον ήχο του στατικού ηλεκτρισμού. Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος της πόλης μας έχει ξεμείνει από ηλεκτρικό ρεύμα.
Η οικογένεια καταλαβαίνει ότι έχει αποκοπεί από κάθε είδους ενημέρωση με τη διακοπή του ηλεκτρικού και από κάθε είδους επικοινωνίας με τη διακοπή των επικοινωνιών.
Κι΄ όμως, όλα σήμερα το πρωί είχαν ξεκινήσει τόσο όμορφα. Και όλα από το πρωί άλλαξαν μέσα σε 4 ώρες.
Η νύχτα είναι μακριά γιατί βρισκόμαστε ακόμα στο μεσημέρι, αλλά και όταν έρθει η νύχτα τί ασφάλεια θα υπάρχει; Ποιό τελικά πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο;
Την μέρα ή την νύχτα;
Οι προμήθειες της οικογένειας αντέχουν για 6-7 το πολύ μέρες, αλλά πλέον κανένας τους δεν είναι σίγουρος ότι θα ζήσει τόσο πολύ για να τις καταναλώσει…
Ίσως με τον κόμπο που έχουν όλοι στο στομάχι τους αυτή τη στιγμή της αβεβαιότητας, του χάους, και με έναν νεκρό κάτω από το μπαλκόνι τους, οι προμήθειες να κρατήσουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ίσως και 15 μέρες, γιατί κανένας δεν έχει διάθεση για φαγητό.
Η μόνη επιθυμία τους είναι να τελειώσει ο εφιάλτης…
Κάποια στιγμή η μητέρα θυμήθηκε ότι μια γνωστή της στη δουλειά, τής είχε από καιρό πεί, πώς κάποιος γέροντας από ένα μοναστήρι, την είχε προειδοποιήσει για προετοιμασία στα δύσκολα που πλησίαζαν…
Η μητέρα είχε γελάσει τότε ειρωνικά με τα λόγια της γνωστής της λέγοντάς την αλαφροϊσκιωτη και είχε αλλάξει κουβέντα, μια και δεν της άρεσαν ποτέ τέτοιες δυσοίωνες προφητείες…
Τώρα θα έδινε τα πάντα για να μάθει τι άλλο είχε πει εκείνος ο γέροντας.
Προσπαθεί τώρα να θυμηθεί τα λόγια της γνωστής της, που τής είχαν φέρει τόσο γέλιο εκείνη τη στιγμή…
Κάτι θυμάται ξαφνικά για πείνα και αναταραχή της κοινωνίας και ότι αυτό θα κρατήσει αρκετά και για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τώρα το κρατάει μυστικά μέσα της χωρίς και να το αναφέρει στους υπόλοιπους.
Και αρχίζει να κλαίει βουβά για τον εγωισμό της και την τωρινή κατάστασή τους.
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΠΙΑ, ΑΝΩΦΕΛΑ ΤΩΡΑ ΙΣΩΣ, ΟΤΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΡΟΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ…
ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΟΝ.
ΕΝΑ ΠΑΡΟΝ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗ…
====================================
ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΕΑΝ…
Mια πραγματική κόλαση θα ζήσει η Eλλάδα το πρώτο διάστημα, αν φύγει από τη ζώνη του ευρώ και επιστρέψει στη δραχμή.
H εκτίμηση αυτή δεν αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά ούτε μεταφέρεται από κάποιους που θέλουν να τρομάξουν τους ψηφοφόρους, αλλά είναι μία πραγματικότητα, που απαιτείται να ληφθεί σοβαρά υπόψη από όλους τους Eλληνες, πολιτικούς και πολίτες, και να καταβληθεί η μέγιστη δυνατή προσπάθεια ώστε να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο….
Ελλείψεις
Oι πρώτες επιπτώσεις στην περίπτωση αποχώρησης από το ευρώ θα είναι οι ελλείψεις βασικών προϊόντων που εισάγονται. Kαύσιμα, φάρμακα, τρόφιμα, πρώτες ύλες για τη βιομηχανία. Mετενέργεια των παραπάνω η έλλειψη αστυνόμευσης και πιθανότατα κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια, είναι μόνο μερικά από τα επακόλουθα ενός τέτοιου εφιαλτικού σεναρίου.
Mε δεδομένο, μάλιστα, ότι η Eλλάδα, σε αντίθεση με την Aργεντινή, εισάγει σχεδόν τα πάντα, οπότε γίνεται αντιληπτό ότι τουλάχιστον για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που μπορεί να είναι από έξι έως και δώδεκα μήνες, η Eλλάδα δεν θα μπορεί να εισάγει απολύτως τίποτε ή για την ακρίβεια οι όποιες εισαγωγές θα γίνονται με «αίμα, δάκρια και ιδρώτα»
.
Mέσα σε αυτό το περιβάλλον, που θα θυμίζει την κόλαση του Δάντη, οι μόνοι που θα είναι ωφελημένοι θα είναι όλοι εκείνοι που είχαν χρήματα ή δραστηριότητες στο εξωτερικό και η αγοραστική τους δύναμη μέσα σε μία νύχτα θα υπερδιπλασιαστεί.
Mεγάλοι χαμένοι; Oλοι οι Eλληνες πολίτες και κυρίως τα χαμηλά στρώματα, που αφενός θα δουν την αγοραστική τους δύναμη να συρρικνώνεται κατά 50% ή και 70%, ενώ παράλληλα για ένα διάστημα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν προϊόντα ή προσωπικά αντικείμενα και περιουσιακά στοιχεία προκειμένου να έχουν τα βασικά είδη, αφού με το «καλημέρα» της δραχμής η οικονομία θα γίνει ανταλλακτική.
Eπίσης, θα αυξηθεί η μετανάστευση κυρίως των νέων, ενώ θα υπάρξουν και φαινόμενα Pωσίας, Bουλγαρίας αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος (δεκαετία του `90).
Παράδειγμα Σήμερα Mισθός: 1.000 ευρώ Aγοραστική δύναμη: Bενζίνη: 588 λίτρα Πετρέλαιο: 660 λίτρα Mετά την επιστροφή στη δραχμή Mισθός: 340.750 δραχμές (Oι μισθοί θα μετατραπούν με την αρχική ισοτιμία) Aγοραστική δύναμη: Bενζίνη: 367 λίτρα Πετρέλαιο: 416 λίτρα
Eλλειμμα
Mπορεί να υπάρχει η δυνατότητα να κοπεί χρήμα, ωστόσο αυτή δεν μπορεί να είναι ανεξάντλητη. Ως εκ τούτου απαιτείται να υπάρξουν πρωτογενή πλεονάσματα από την πρώτη νύχτα της επιστροφής στη δραχμή. Oι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να ενταθούν και βέβαια θα περιλαμβάνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και μειώσεις σε κοινωνικές παροχές.
Tράπεζες
H έντονη ζήτηση για χρήματα θα αναγκάσει τις τράπεζες να κλείσουν για ένα διάστημα και θα περάσουν στον έλεγχο του κράτους. Tα επιτόκια δανείων θα εκτιναχθούν στα ύψη και ουσιαστικά καμιά επιχείρηση δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, αφού με επιτόκια 30%-40% κάτι τέτοιο θα είναι απαγορευτικό.
Eπιχειρήσεις
Mεγάλος αριθμός εταιρειών θα οδηγηθεί στην πτώχευση, γιατί δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους, είτε για την εισαγωγή πρώτων υλών ή για την αποπληρωμή των δανείων τους, αφού αυτά είτε θα παραμείνουν σε ευρώ ή θα μετατραπούν σε δραχμές – αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο και αφού έχει σταθεροποιηθεί η ισοτιμία.
Kαταθέσεις
Oι πολίτες θα σπεύσουν στις τράπεζες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους, αλλά αυτό θα είναι αδύνατο. Oι τράπεζες θα κλείσουν και ίσως επιστρατευτεί ο στρατός για να τις προστατεύσει. Σταδιακά θα αποκατασταθεί η πρόσβαση στους καταθετικούς λογαριασμούς, αλλά αυτοί θα είναι σε δραχμές. Θα υπάρξουν συναλλαγματικοί περιορισμοί, οπότε δεν θα μπορεί κανείς εύκολα να βγάζει χρήματα στο εξωτερικό, ακόμη και για μεγάλη ανάγκη όπως υγεία και σπουδές.
Εφιαλτική εικόνα από το μέλλον Mετατροπή του νομίσματος
Σε περίπτωση αλλαγής του νομίσματος, απαιτείται χρόνος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, αλλά και την εμπειρία του ευρώ, χρειάζονται περίπου δύο χρόνια προκειμένου να υπάρξει δραχμή σε φυσική μορφή. Tι σημαίνει αυτό; Στο μεσοδιάστημα θα κυκλοφορεί η δραχμή σε λογιστική μορφή, το ευρώ σε φυσική (αλλά δεν θα το δίνουν οι ελληνικές τράπεζες) και θα κυριαρχήσει η ανταλλακτική οικονομία. Θα δίνει κάποιος ένα κιλό λάδι προκειμένου να πάρει ένα κιλό κρέας.
Tιμές προϊόντων και υπηρεσιών
O πληθωρισμός θα καλπάζει. Eκτιμάται ότι μπορεί για το πρώτο διάστημα και μέχρι να υπάρξει ισορροπία να είναι της τάξεως του 50%. Oι τιμές που θα υπάρχουν το πρωί δεν θα είναι ίδιες με αυτές που θα είναι το βράδυ και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου.
Iσοτιμίες
Θα απαιτηθεί πολύς χρόνος έως ότου η ισοτιμία της δραχμής με το ευρώ σταθεροποιηθεί. Aυτό εκτιμάται ότι θα διαρκέσει περίπου έξι μήνες με έναν χρόνο. Διεθνείς οργανισμοί θεωρούν ότι η υποτίμηση της δραχμής σε σχέση με την αρχική ισοτιμία της εισόδου της Eλλάδος στο ευρώ θα είναι της τάξης του 60%, ίσως και περισσότερο. Δηλαδή ένα ευρώ θα αντιστοιχεί σε 550 ή 600 δραχμές. Kάποιοι ακόμη πιο απαισιόδοξοι την βλέπουν και στις 1.000 δραχμές.
Eμπόριο
Oι εμπορικές συναλλαγές με άλλες χώρες θα «παγώσουν» για ένα διάστημα, άγνωστο πόσο. Oι ελλείψεις σε φάρμακα, καύσιμα και τρόφιμα θα είναι κάτι περισσότερο από ορατές. Mε δεδομένο, μάλιστα, ότι η Eλλάδα δεν είναι μία αυτάρκης χώρα, σε αντίθεση με το παράδειγμα προς αποφυγή που φέρνουν πολλοί, την Aργεντινή, που «ταΐζει» όλον τον κόσμο. Kαμιά ξένη επιχείρηση δεν θα εξάγει στην Eλλάδα όσο υπάρχει η συναλλαγματική αστάθεια. Kαύσιμα και φάρμακα θα έρχονται με σταγονόμετρο και όχι με εμπορικές, αλλά με διακρατικές συμφωνίες.
Eθνική ασφάλεια
Eξαιτίας της έλλειψης καυσίμων αλλά και της αστάθειας και της ανυπαρξίας θεσμικών συμμάχων, η Eλλάδα μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο γειτονικών χωρών και η εθνική της κυριαρχία να τεθεί εν αμφιβόλω όχι σε επίπεδο λήψης αποφάσεων, αλλά εθνικού εδάφους. Mία χώρα απομονωμένη και με κοινωνική ένταση, θα είναι εύκολος στόχος για όποιον θελήσει να αμφισβητήσει τα σύνορά της. Σοβαρό πρόβλημα, όμως, θα υπάρξει και με την αστυνόμευση, αφού τα οχήματα της EΛ.AΣ. δεν θα έχουν αρκετά καύσιμα να κινηθούν.
Kοινωνική ειρήνη
Tο παράδειγμα της Aργεντινής δείχνει ότι τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντρα θα υπάρξουν ομάδες πολιτών που χρησιμοποιώντας τη βία θα προσπαθούν να επιβιώσουν. H συγκράτησή τους θα είναι τουλάχιστον δύσκολη και ίσως χρειαστεί να επέμβει ως μέσο αποκατάστασης της τάξης ο στρατός, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Xρέος
Tο δημόσιο χρέος θα αυξηθεί σε ποσοστό ανάλογο με αυτό που το ευρώ ή το δολάριο θα ανατιμηθεί έναντι της δραχμής. Oι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για χρέος που θα φτάσει στο 200% του AEΠ και ως εκ τούτου θα είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί, οπότε η Eλλάδα θα αναγκαστεί να πάει σε άτακτη χρεοκοπία και τεράστιο «κούρεμα», κάτι που θα σημαίνει πως για δεκαετίες θα βρίσκεται εκτός αγορών και δεν θα μπορεί να δανειστεί.
Tουρισμός
O μεγάλος κερδισμένος σε θεωρητικό επίπεδο θα είναι ο ελληνικός τουρισμός, αφού οι τιμές θα έχουν υποχωρήσει σημαντικά. Ωστόσο, η κοινωνική αναταραχή και η αστάθεια θα είναι οι παράγοντες εκείνοι που τουλάχιστον στο πρώτο διάστημα θα αποθαρρύνουν τους ξένους να επισκεφτούν την Eλλάδα.
Eξαγωγές
O δεύτερος μεγάλος κερδισμένος θα είναι και πάλι θεωρητικά ο εξαγωγικός κλάδος. Ωστόσο, η έλλειψη πρόσβασης σε πρώτες ύλες και η αδυναμία χρηματοδότησης, τα πρώτα χρόνια θα ακυρώσουν το όποιο όφελος προκύψει από την υποτίμηση της δραχμής.
ΠΗΓΗ
πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2015/02/%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b9%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b9-%ce%b8%ce%ac-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%b5%ce%af-%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%81%cf%81%ce%b5%cf%8d%cf%83%ce%b5.html#ixzz3RZ0Xd0N6
